به نام خدا

1-کبوتر با کبوتر باز با باز کند همجنس با همجنس پرواز الْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَالْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثَاتِ وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ(نور/26)زنهای ناپاک و زشتکار ، شایسته ی مردان ناپاکند و همچنین مردان ناپاک ، شایسته ی زنان ناپاکند . زنهای پاکدامن نیز، شایسته ی مردان پاکدامن ، و مردان پاکدامن ، شایسته ی زنان پاکدامنند

2-الْخَبِیثَاتُ لِلْخَبِیثِینَ وَالْخَبِیثُونَ لِلْخَبِیثَاتِ وَالطَّیِّبَاتُ لِلطَّیِّبِینَ وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّبَاتِ(نور/26)زنهای ناپاک و زشتکار ، شایسته ی مردان ناپاکند و همچنین مردان ناپاک ، شایسته ی زنان ناپاکند . زنهای پاکدامن نیز، شایسته ی مردان پاکدامن ، و مردان پاکدامن ، شایسته ی زنان پاکدامنند .

3-از آنجا مانده و از این جا رانده.

«خسر الدنیا و الأخرة؛در دنیا و آخرت زیان دیده است».(سوره حج، آیه

4- ضرب المثل:خدا خر را شناخت و شاخش نداد

آیه:وَلَوْ بَسَطَ اللَّهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِی الْأَرْضِ (شوری /27)

معنی:هرگاه خداوند روزی را برای بندگانش وسعت بخشد در زمین طغیان وستم می کنند.

5- سوره بقره ایه265

 وَمَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَتَثْبِیتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُکُلَهَا ضِعْفَیْنِ فَإِن لَّمْ یُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ

 و مَثل کسانى که اموال خود را در طلب رضاى خداوند واستوارى روح خود انفاق مى‏کنند، همچون مَثل باغى است که در نقطه‏اى بلند باشد (واز هواى آزاد بحدّ کافى بهره بگیرد) وباران‏هاى درشتبه آن برسد ومیوه‏ى خود را دو چندان بدهد. واگر باران درشتى نبارد، باران‏هاى ریز و شبنم (ببارد تاهمیشه این باغ شاداب و پر طراوت باشد.) و خداوند به آنچه انجام مى‏دهید بیناست.

سوره یونس آیه 246-

همانا مَثَل زندگى دنیا همچون آبى است که از آسمان فرود آوردیم، پس گیاهِ زمین از آنچه مردم و چهارپایان مى‏خورند با آن در آمیخت )و روئید(، تا آنکه زمین )از آن گیاهان( زینت بگرفت و اهل زمین پنداشتند که بر استفاده از آن همه‏ى نباتات توانایند. )ناگهان( فرمان )ویرانى ما( شبى یا روزى آمد، پس آن را چنان درو کردیم که گویى دیروز گیاهى وجود نداشته است. ما این گونه

 آیات خود را براى گروه اندیشمند تشریح مى‏کنیم

7- مَثَلُ مَا یُنفِقُونَ فِی هِـذِهِ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا کَمَثَلِ رِیحٍ فِیهَا صِرٌّ أَصَابَتْ حَرْثَ قَوْمٍ ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ فَأَهْلَکَتْهُ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللّهُ وَلَـکِنْ أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ

 مَثَل آنچه در این زندگى دنیا انفاق مى‏کنند، چون مَثل بادى است که در آن سرما و یا گرماى شدیدى باشد، بر کشتزار قومى که بر خود ستم کرده‏اند بوزد، پس آن را از بین ببرد. خداوند به آنان ستم نکرده است، بلکه آنان به خویشتن ستم مى‏کنند.

 نوشته شده توسط فرهنگ چهارمحل در سه شنبه 89/2/14 و ساعت 1:47 صبح | نظرات دیگران()